Nun dos documentos facilitado por Mariñapatrimonio vemos que ano ano 2008 o concello concedeu unha licencia de urbanización por riba dun castro cuberto considerado un dos mellores conservados da Península pois ten como particularidade especial que conserva a súa falsa bóveda, e da posterior movilización dos veciños para salvar a este, finalmente nun artigo da mesma páxina relatase que Mariñapatrimonio consigueu o seu obxectivo anulandose as licencias de contruccións para poder gardar esta importante herdanza que nos deixan os nosos antepasados.
Mentras que no outro documento tratase tamén a defensa dos veciños que loitaban por manter presente ese castro atopado nunha horta chamada "A casa de Dorita" apoiados por MariñaPatrimonio.
Aínda que non aparece reflexado directamente nos artigos é de suma importancia a presenza doutro castro a escasos metros, pero este ao estar na superficie xa non conta co perigo de que se edifique enriba del, ainda asi hai que seguir protexendoo.
2-Castros no Concello de Viveiro, Lugo.
3-Castro de Baroña, A Coruña
O castro de Baroña está situado na parroquia de Baroña, na Coruña e está construído sobre unha península , situándose a súa ocupación nos séculos I a. C e I d.C e posuía duas murallas que o protexían dos ataques de enemigos. Consérvanse 20 vivendas de planta circular u oval en bo estado. Foi excavado por Sebastian González García e nunha primeira vez encontrouse moi pouco, pero cás seguintes exvacións conseguíuse coñecer moito máis desde castro.
O castro está comunicado coa península cun tómbolo de area, e nesta zona excabouse un foso que pretendía protexer ao poboado. A continuación encóntrase una muralla que rodea o castro completamente, no centro encontraríanse as vivendas. A entrada está formada por una rampa que comunica co centro do castro, que estaba dividida en catro áreas. A primeira está formada por un banco corrido ou un pilar e nela encontrábase un fogón, un oco para un poste e varias cazolas de barro, puido ser una forxa, que tamén puido haber noutras partes do castro. A segunda zona está separada por un muro, que delimita cun barrio de casas e cunha praza, onde se pode chegar a atopar incluso escaleiras. O terceiro e o cuarto sector son os máis altos do castro, onde tamén se poden encontrar construcións.
As construcións na súa mayoría son de plante circular e sen ventas, o que nos indica que foi un castro pouco romanizado, e que non sufríu o urbanismo como tal, xa que esta nova moda traena os romanos.
O poboado era autosuficiente, xa que ao encontrarse nunha península non podían autoabastecerse e por iso procuraban cazar, cultivar e recoller auga fora dos límites do castro. Pénsase que o seu principal alimento eran os mariscos e os pescado, aínda que tamén consumían cabras, ovellas, vacas e bellotas.
No castro encontráronse varios tipos de utensilios de pedra, co que facían diversos traballos. Tamén se atopu restos de metalurxía e de texidos.
4- Pedras Formosas
Son lugares máxicos empregados para cultos relixiosos como a terra, as fontes, a lúa ...Estes antigos cultos de pedra eran traballados polo home sabios que vivían ai anos na Gallaecia. Estas construccións realizadas en pedra tallada (con características arquitectónicas) sóense atopar no occidente de Portugal, Asturias, León e Galicia, na mesma etapa na que se desenrolaron os castros.
Estas pedras fermosas atopanse en lugares fértiles e con gran abundancia de auga, son construccións semienterradas con forma rectángular. Creese que no antigüidade podíase empregar como balneario de vapor, lugar de iniciación para os mozos dos castros próximos.
Estas investigacións serven para coñecer a tipoloxía destas edificacións e sobre o modo de vida dos seus habitantes nesta época na Gallaecia.
