Historia romana. Cristina Pita

Chámome Spurio Calpirnius son un guerreiro que chegou a península de Hispania nas 4 fases da conquista de esta, no 29 a.C. cheguei acompañado de doutros guerreiros e co emperador Augusto para levar acabo unha campaña de represión militar esta campaña dividiuse en tres partes eu fun destinado a Bracara, dirixido por Caio Antisus Vetus.Posteriormente asentariame no que será a capital de imperio Bracara Augusta esta nova etapa caracterizouse pola firma do Pactos de Hospitalidade no que moitos dos meus veciños nativos en Hispania firmazon este pacto de amizade no que es xeral estableceuse unha relación de igualidade no trato.
Unha vez rematadas estas 4 fases da conquista axudei a realizar a administración do territoria no que acabamos decindo que cada provincia quedaría dividida en conventus iuridici no que cada unha tería unidades administrativas menores como o populi e os catellas e todas terían o nome de Augusto.Unha establecidos os territorios con seus respectivos nomes. Colaborei no construcción dunha xa que estas significaron un gran apoia pero o asentamento do nose dominio ainda que apartei ideas pero moitas tiven unha gran partición activa no costrución da via XIX que ia de Braga a Astorga pasando por Lugo para esta construcción aproveitamos algúns dos camiños preexistentes aínda xa que se tratou dun traballo moi duro e minucios coa creacción de pontes, miliarios, nalgunhas ocasións tivemos que construir campamentos para aloxarnos neles aínda que intentaba pasar menos tempo posible nelas ia e viña con moita frecuencia dende Braga para informarlle aos superiores de como ían as obras. Unha vez rematada esta vía decidín retirarme destes traballos debido aos esforzos que supoñían decidín asentarme permanentemente Bracara onde construín unha domus unifamiliar nunha boa zona na vía do Decumano máximo preto do foro que contiña dous patios un central a onde as habitacións daban ou organizábanse entorno aun atrium un patio rectángulo grande e iluminado no que recibía as miñas visitas tamén contaba cun triclinium que comunicaba cunha cociñan e un gran tablinium no que gadarba os importantes documentos dos meus traballo, as letrinas e as habitacións cunha principal e varias secundarias
O que máis me afectou do nova vida na cidade romana foron os elevas impostos que tiña que pagar por ser cidadán romano. Os anos seguintes aoa meu traslado a cidade foron aumentando os domus como abandono dos castros no campo xunto coa aparición de novas aldeas no campo con grandes propietarios algúns grandes amigos meus e con moita man de obra e novas técnicas agrícolas, cultivos
Unha das cousas que máis me chamou a atención foi a progresiva aparición do mercado de orixe matírimo que viña do Mediterráneo e terrestre no que empregabamos como modo de pago as moedas vidros...
Nos anos anteriores a miña morte puiden disfrutar da miña clase social como orde secuestre dentro da élite militar e administrativa
Unha vez asentado a miña vida na cidade e relaxado coas miñas tarefas decidín os lugares de ocio como baños termais con calefacción de só radiante nos cales podiame relación co resto dos habitantes, neles tamén recibir maxaxes e practicar deportes no ximnasios ou palestras de deporte. Otro das miñas grandes afccións eran as partidas ao axedrez, as cales solía realizar nas ceas cós meus amigos os cales degustaba con ricos alimentos e custosas vaixelas.
Para andar pola casa soia empregar cómodas sandalias e togas cando tiña cenas moi importantes empregaba os custosos brazaletes que me agasallaran algúns amigos coa miña chegada a cidade e aneis os cales eran de ouro ou prata.
Nos días de bó tempo gustaba pasear pola cidade visitan o foro, as tendas, os conventos e nalgunhas ocasión acudia ao teatro.
Para concluir gustaríame deixar claro que a vida na cidade é moi confortable e un lugar perfecto para pasar o resto da miña vida alonxada xa das miñas aventuras como querreiro.


galai